Κοντινά αξιοθέατα
Αλιβέρι
Το Αλιβέρι, μία από τις πιο παλιές κωμοπόλεις της Εύβοιας, είναι η πρωτεύουσα του Δήμου Ταμυναίων. Η περιοχή του Αλιβερίου ταυτίζεται γεωγραφικά και με τον αρχαίο δήμο Τάμυνα (ή Ταμύναι), που ανήκε στην πόλη - κράτος της Ερέτριας.Το Αλιβέρι είναι μια σύγχρονη βιομηχανική κυρίως πόλη, στη δυτική ακτή της Κεντρικής Εύβοιας. Η πόλη, που είναι χτισμένη στα όρια του ομώνυμου κόλπου έως και τις πλαγιές μικρών λόφων προς το εσωτερικό. Ανατολικά από το Αλιβέρι βρίσκεται το βουνό Ηλίας, δυτικά το Σερβούνι και νότια το Μεσονήσι. Στην πεδιάδα ρέουν τα ποτάμια Στενός και Λογγός, ενώ άφθονες είναι οι πηγές στην περιοχή. Οι κάτοικοι του σύγχρονου Αλιβερίου ξεπερνούν τις 6.000. Στην πρωτεύουσα του Δήμου Ταμυνέων υπάγονται οι οικισμοί Κατακαλός, Λάτας, Κάραβος και Μυλάκι. Η παραλία του Αλιβερίου εκτείνεται σε απόσταση περίπου 2-3 χλμ. σε όλο το μήκος της οποίας συγκεντρώνονται παραθεριστές κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.Το Αλιβέρι αποτελεί το εμπορικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής.Πολλά είναι τα τεκμήρια ύπαρξης ζωής στην περιοχή Αλιβερίου από τη νεολιθική εποχή και από την εποχή του χαλκού. Εκτός από την επισήμανση του νεολιθικού οικισμού στο Δύστο, από τη Μυκηναϊκή περίοδο έχουμε ένα μοναδικό ταφικό μνημείο για την Εύβοια, που διατηρείται σε τόσο καλή κατάσταση στη θέση Κατακαλός σχεδόν πέντε χιλιόμετρα ανατολικά του Αλιβερίου. πρόκειται για ένα θολωτό τάφο αυτής της περιόδου. Η διάμετρός του είναι 5,60 μ. και το ύψος του αγγίζει τα 5 μέτρα. Πολλοί μάλιστα θεωρούν τον τάφο αυτό, σαν πιστή μικρογραφία του τάφου του Αγαμέμνονα. Κατά την κλασική περίοδο κοντά στο Αλιβέρι υπήρχε η κώμη της Ερέτριας Ταμύναι, όπου και ο ναός του Ταμυναίου Απόλλωνα σύμφωνα με τον αρχαίο γεωγράφο Στράβωνα (10,448), ενώ στην ίδια περιοχή ο λεξικογράφος Στέφανος Βυζάντιος αναφέρει και την ύπαρξη λατρείας του Ταμυναίου Διός. Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως μια σειρά από επιγραφές των ελληνιστικών κυρίως χρόνων. οι οποίες αποτελούν τους καταλόγους των νικητών στους γυμνικούς αγώνες προς τιμήν του Ταμυναίου Απόλλωνος. Στην περιοχή του Κάρανου τοποθετείται το φημισμένο αρχαίο της κώμης των Ταμυνών, υπάρχουν πολλές ενδείξεις ύπαρξης αρχαίου ιπποδρόμου και διεξαγωγής αρματοδρομιών κατά τις εορτές προς τιμή του Απόλλωνα. ναός του οποίου υπήρχε στην περιοχή. Ο Θόδωρος Σκούρας υιοθετώντας απόψεις παλαιοτέρων ιστορικών τοποθετεί τον αρχαίο πορθμό, ο οποίος κατεστράφη το 341 π.Χ. από 5.000 στρατιώτες του Μακεδόνα Φιλίππου. στο σημερινό Αλιβέρι διαφωνώντας με την άποψη του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Xρυσόστομου Θέμελη, ο οποίος τον τοποθετεί στη θέση της σημερινής Αμαρύνθου.
Στοιχεία από www.eviainfo.gr
Στοιχεία από www.eviainfo.gr
Κάραβος Ο Κάραβος είναι το επίνειο του Αλιβερίου, από το οποίο απέχει περίπου 3 χλμ. Τα τελευταία χρόνια ο Κάραβος γνωρίζει ιδιαίτερη ανάπτυξη στον τομέα χώρων εστίασης και διασκέδασης, γεγονός που συντελεί στην παρουσία μεγάλου αριθμού επισκεπτών, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. |
|
Ακτή Νηρέως - Άγιος Ιωάννης
Ο Άγιος Ιωάννης μαζί με τον οικισμό Κουστουμάλο αποτελούν μια κωμώπολη, που έχει περισσότερους από 1000 κατοίκους. Κατά την αρχαιότητα n πόλη ήταν κτισμένη στη θέση Παλιοχώρια, ενώ στη σημερινή της θέση κτίστηκε κατά την εποχή του Βυζαντίου. Βόρεια της πόλης υπάρχει χαμηλός λόφος, στη νότια πλευρά του οποίου έχουν έλθει στο φως ευρήματα που μαρτυρούν προϊστορικές εγκαταστάσεις. Στο δρόμο προς το χωριό υπάρχει η κατεστραμένη από τα θεμέλια εκκλησία, που έφερε το όνομα Παναγιά n Φόνισσα. Στο παλαιοχώρι ανθούσε στην αρχαιότητα σημαντικός δήμος της αρχαίας Ερέτριας, ενώ στη θέση Ανατολικό υπήρχε μεσαιωνικός πύργος. Ίδιος πύργος υπήρχε και στη μέση του χωριού,που κατεδαφίστηκε όμως και με τα δομικά υλικά του ανεγέρθηκε το 1869 ο ναός του Αγίου Ιωάννη του πρόδρομου, σε ρυθμό βυζαντινό, παρότι ο προϋπάρχων ναός δίπλα στον πύργο ήταν του Αγίου Νικολάου. Αξίζει να σnμειωθεί ότι βρέθnκε μισοκαμμένn και n εικόνα του Αγίου Νικολάου, που σήμερα φυλάσσεται στο ναό του Αγίου Δnμητρίου.Ο Άγιος Δημήτριος μέχρι το 1932 ήταν το Καθολικό του χωριού. πρόκειται για μια παλιά στενόμακρη, μονόχωρη, δίρρικτη βασιλική κτισμένη τη βυζαντινή εποχή. Οι εικόνες της είναι μεγάλες, άριστης βυζαντινής τέχνης, με ενδιαφέρουσες επιγραφές. Μάλιστα n επιγραφή κάτω από την εικόνα του Αγίου Δημητρίου, αποτρέπει τους ιερείς και τους πιστούς να βρέχουν με αγιασμό η άλλα υγρά την εικόνα, όπως επίσης να την πλένουν με κρασί, γιατί υπάρχει κίνδυνος καταστροφής. Η εικόνα είναι έργο του ιερομόναχου Νικόδημου (1745). όπως και n εικόνα του Τιμίου Προδρόμου, που βρισκόταν κάποτε στην ιερά μονή Αγ. Δημητρίου «Καταρράκτη» στην οκτωνιά. Ο οικισμός Κουστουμάλο ονομάσθηκε έτσι λόγω της διαφορετικής ενδυμασίας (κουστούμι) που φορούσαν οι πρώτοι εποικιστές του επι Φραγκοκρατίας. Η στολή των νεοαφιχθέντων τότε Κουστουμαλιωτών ήταν φουστανέλλα και κάλτσες, ενώ οι κάτοικοι της περιοχής φορούσαν νησιώτικες βράκες. Επί Τουρκοκρατίας το χωριό ονομαζόταν και «Καλοστούμαλο». Το καθολικό του χωριού είναι ο ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται ραγδαία ο οικισμός της Ακτής Νηρέως, ο οποίος υπάγεται διοικητικά στο δημοτικό διαμέρισμα του Αγίου Ιωάννη. Πρόκειται για οικισμό που έχει χτιστεί σε αμφιθεατρικό σχήμα στην πλευρά του Αγίου Ιωάννη που βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο πρόσβασης στη Ν. Εύβοια και συγκεκριμένα στην περιοχή ανάμεσα στην Αμάρυνθο και το Αλιβέρι. Εκεί έχει αναπτυχθεί και οργανωμένη παραλία που φέρει το όνομα Ακτή Νηρέως.
Ο Άγιος Ιωάννης μαζί με τον οικισμό Κουστουμάλο αποτελούν μια κωμώπολη, που έχει περισσότερους από 1000 κατοίκους. Κατά την αρχαιότητα n πόλη ήταν κτισμένη στη θέση Παλιοχώρια, ενώ στη σημερινή της θέση κτίστηκε κατά την εποχή του Βυζαντίου. Βόρεια της πόλης υπάρχει χαμηλός λόφος, στη νότια πλευρά του οποίου έχουν έλθει στο φως ευρήματα που μαρτυρούν προϊστορικές εγκαταστάσεις. Στο δρόμο προς το χωριό υπάρχει η κατεστραμένη από τα θεμέλια εκκλησία, που έφερε το όνομα Παναγιά n Φόνισσα. Στο παλαιοχώρι ανθούσε στην αρχαιότητα σημαντικός δήμος της αρχαίας Ερέτριας, ενώ στη θέση Ανατολικό υπήρχε μεσαιωνικός πύργος. Ίδιος πύργος υπήρχε και στη μέση του χωριού,που κατεδαφίστηκε όμως και με τα δομικά υλικά του ανεγέρθηκε το 1869 ο ναός του Αγίου Ιωάννη του πρόδρομου, σε ρυθμό βυζαντινό, παρότι ο προϋπάρχων ναός δίπλα στον πύργο ήταν του Αγίου Νικολάου. Αξίζει να σnμειωθεί ότι βρέθnκε μισοκαμμένn και n εικόνα του Αγίου Νικολάου, που σήμερα φυλάσσεται στο ναό του Αγίου Δnμητρίου.Ο Άγιος Δημήτριος μέχρι το 1932 ήταν το Καθολικό του χωριού. πρόκειται για μια παλιά στενόμακρη, μονόχωρη, δίρρικτη βασιλική κτισμένη τη βυζαντινή εποχή. Οι εικόνες της είναι μεγάλες, άριστης βυζαντινής τέχνης, με ενδιαφέρουσες επιγραφές. Μάλιστα n επιγραφή κάτω από την εικόνα του Αγίου Δημητρίου, αποτρέπει τους ιερείς και τους πιστούς να βρέχουν με αγιασμό η άλλα υγρά την εικόνα, όπως επίσης να την πλένουν με κρασί, γιατί υπάρχει κίνδυνος καταστροφής. Η εικόνα είναι έργο του ιερομόναχου Νικόδημου (1745). όπως και n εικόνα του Τιμίου Προδρόμου, που βρισκόταν κάποτε στην ιερά μονή Αγ. Δημητρίου «Καταρράκτη» στην οκτωνιά. Ο οικισμός Κουστουμάλο ονομάσθηκε έτσι λόγω της διαφορετικής ενδυμασίας (κουστούμι) που φορούσαν οι πρώτοι εποικιστές του επι Φραγκοκρατίας. Η στολή των νεοαφιχθέντων τότε Κουστουμαλιωτών ήταν φουστανέλλα και κάλτσες, ενώ οι κάτοικοι της περιοχής φορούσαν νησιώτικες βράκες. Επί Τουρκοκρατίας το χωριό ονομαζόταν και «Καλοστούμαλο». Το καθολικό του χωριού είναι ο ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται ραγδαία ο οικισμός της Ακτής Νηρέως, ο οποίος υπάγεται διοικητικά στο δημοτικό διαμέρισμα του Αγίου Ιωάννη. Πρόκειται για οικισμό που έχει χτιστεί σε αμφιθεατρικό σχήμα στην πλευρά του Αγίου Ιωάννη που βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο πρόσβασης στη Ν. Εύβοια και συγκεκριμένα στην περιοχή ανάμεσα στην Αμάρυνθο και το Αλιβέρι. Εκεί έχει αναπτυχθεί και οργανωμένη παραλία που φέρει το όνομα Ακτή Νηρέως.
|
Άγιος Λουκάς
Ο Άγιος Λουκάς περιλαμβάνει τους οικισμούς του Μαρμαρένια, Παραμερίτες, Πρινιά (Μπρινιά) και Νεοχώρι (Φυλακές). Οι κάτοικοι φθάνουν τους 1500. Το όνομα οφείλεται στο ναό του Οσίου Λουκά του Στειριώτη, ο οποίος ασκήτεψε στην περιοχή για τρία χρόνια. Ο Όσιος Λουκάς γεννήθηκε το 896 στην Καστοριά. Αν και δεν κατάφερε να μάθει γράμματα, είχε από μικρός ροπή προς τα Θεία και ήταν λάτρης του μοναχικού βίου. Ακολουθώντας κρυφά από τους συγγενείς του, κάποιους μοναχούς περαστικούς από την Καστοριά, έφθασε στην Αθήνα και εκάρη μοναχός σε πολύ μικρή nλικία, σ' ένα μοναστήρι της βυζαντινής Αθήνας. Μετά το θάνατο της μητέρας του, αφού πούλησε και διένειμε την περιουσία του, ασκήτεψε για επτά χρόνια σ' ένα βουνό της Φωκίδας. |
Οι Βουλγαρικές και Σαρακήνικες επιδρομές στα ελληνικά εδάφη τον ανάγκασαν ν' αλλάξει τόπους διαμονής πολλές φορές. Στη συνέχεια ήρθε και μόνασε στον Άγιο Λουκά, ακριβώς στο μέρος, που έχει κτισθεί ο ομώνυμος ναός με πλήθος επιγραφών, αραβουργημάτων και γλυπτών. Μετά το θάνατο του φιλοπόλεμου Βούλγαρου ηγέτη Σημαιών και τη συντριβή των Βουλγάρων, κατέφυγε στο Στειρί της Φωκίδας, όπου ίδρυσε μικρό μοναστήρι στο όνομα της Αγίας Βαρβάρας. Εκεί παρέμεινε μέχρι το θάνατό του (7 Φεβρουαρίου 953). Η φήμη του αγράμματου καλόγερου, του Στειριώτη 'Οσιου, όπως έγινε γνωστός, απλώθηκε σε ολόκληρη την αυτοκρατορία με αποτέλεσμα μεγάλες προσωπικότητες της εποχής να επιζητούν τις συμβουλές του και την ευλογία του. Προφήτεψε το διωγμό των Σαρακηνών από την Κρήτη με την επέμβαση του Νικηφόρου Φωκά, το συγκεκριμένο χρόνο που επετεύχθη. Ο Άγιος Λουκάς είναι πολύ παλιό χωριό. Στη θέση του κατά την αρχαιότητα υπήρχε δήμος της Ερέτριας. ενώ κατά την Τουρκοκρατία ήταν ένα από τα πλούσια και μεγάλα χωριά, σύμφωνα με τους καταλόγους των Τούρκων. Στη γύρω περιοχή υπάρχουν πολλά παλιά και νεότερα μικρά και μεγαλύτερα εκκλησάκια. Ο ναός του Αγίου Λουκά κτίστηκε κατόπιν εντολής του αυτοκράτορα Βασιλείου του Β' του Βουλγαροκτόνου, όταν ο τελευταίος επισκέφθηκε την κωμόπολη το 1014. Ο περίτεχνος ναός του Αγίου Λουκά μαζί με κάποιους άλλους της περιοχής ήταν μετόχια της μονής. του Οσίου Λουκά του Στειριώτη στη Φωκίδα. Δεν έχει εξακριβωθεί αν ο ναός της Εύβοιας ήταν προγενέστερος ή όχι του περικαλλή ναού του Οσίου Λουκά της Φωκίδας. Για την κατασκευή του ναού του Αγίου Λουκά Αλιβερίου εργάστηκαν Οι ίδιοι τεχνίτες (Κοσμάς και Δαμιανός Ζωσιμάς) που κατασκεύασαν το ναό στο Στείρι του Ελικώνα. Ο αρχικός ναός του Οσίου Λουκά και τα γύρω από αυτόν κτίσματα είναι άγνωστο πότε κατεστράφησαν. Πιθανότατα κατέρρευσαν από σεισμούς ή κατεστράφησαν από επιδρομές Τούρκων μεταξύ 1400 και 1470. Ο σημερινός ναός κτίστηκε στη θέση του παλιού το 1870 με δομικά υλικό του παλιότερου, αλλά από τεχνίτες αδαείς και άσχετους προφανώς με την ιστορία του ναού. Όλα τα μάρμαρα, τα γλυπτά και τα αραβουργήματα του παλιού ναού κτίστηκαν ακατάστατα και σε διάφορα μέρη και ύψη του ναού. Στον οικισμό του Πρινιά ή Μπρινιά υπάρχει πλούσια φλέβα λιγνίτη, που τροφοδοτούσε στο παρελθόν το θερμοηλεκτρικό εργοστάσιο του Αλιβερίου. Παλιότερα μη μπορώντας να ερμηνεύσουν γιατί χάνονταν ανθρώπινες υπάρξεις στα αυτοαναφλεγόμενα μέρη (εκεί που τα στρώματα του λιγνίτη,είναι επιφανειακά) ή στα στρώματα της στάχτης, που εξαφάνιζε κυριολεκτικά κάποιους άτυχους, απέδιδαν τις απώλειες στις λάμιες. 'Ελεγαν λοιπόν σ' όλους τους περαστικούς να προσέχουν τη φοβερή και αιμοβόρο Λάμια του Μπρινιά. Το 1976 στη θέση Πλάκες βρέθηκε σκελετός μαμούθ, που παραδόθηκε στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Κατά καιρούς βγαίνουν στο φως και άλλοι σκελετοί προϊστορικών θηλαστικών, που δυστυχώς καταστρέφονται από τις μπουλντόζες των εργολάβων. Στον οικισμό Νεοχώρι προς τη Μαρμαρένια, διατηρούνται κτίρια που κτίστηκαν το 1910 και χρησιμοποιήθηκαν σαν αγροτικές φυλακές. Σήμερα είναι αποθήκες της ΔΕΗ. Στην περιοχή σώζονται δύο ερειπωμένοι ανεμόμυλοι και δύο νερόμυλοι. Οι Παραμερίτες, όπως μας λέει και το όνομό τους, βρίσκονται αρκετά μακρυά από τον Άγιο Λουκά (8 χλμ. περίπου), σε σχετικά παράμερη περιοχή. Το σημερινό χωριό είναι κτίσμα του 14ου αιώνα. Το παλιότερο χωριό βρισκόταν στη θέση Αλώνια. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν τσιφλίκι της Χανούμ Ρωξάνας. Μετά την απελευθέρωση της Εύβοιας (1833) αγοράστηκε από τον Μ. Καλλία κάτοικο Κρεμαστού
Στοιχεία από www.eviainfo.gr
Στοιχεία από www.eviainfo.gr
Θαρρούνια
Τα Θαρούνια είναι ένα γραφικό ορεινό χωριό, κτισμένο μέσα στη χαράδρα του χειμάρρου Χόνδρου, βόρεια του Παρθενίου και δυτικά του Τραχnλίου. Kτίστnκε το 1666 από τους εναπομείναντες κατοίκους του παλιού χωριού Κακή πέτρα που αφανίστnκε από πανώλn. Το αρχαίο όνομα του χωριού ήταν Χαρώνεια ή Χαρούνια από τις σπnλιές και τn γενικότερη διαμόpφωσn του εδάφους, που παρουσιάζει εικόνα έχουσα σχέσn με τις θεότητες του Aδn Χάρωνα και Πλούτωνα. Από αυτά τα Χαρώνεια βάραθρα πιστευόταν ότι άρχιζε ο δρόμος που οδηγούσε στον 'Αδη. Τα Χαρώνεια έγιναν Χαρούνια και στη συνέχεια Θαρούνια. Η παρουσία του ανθρώπινου παράγοντα στην περιοχή πιστοποιείται ήδn από τη νεότερn νεολιθική περίοδο κυρίως στnν ενδοχώρα και συγκεκριμένα σε σπήλαιο, κοντά στο χωριό. Είναι n σπηλιά Σκοτεινή, που βρίσκεται στn θέση Κακαλίτσα στnν κορυφή ασβεστολιθικού βουνού σε ύψος 440 μέτρων. Η σπnλιά ανακαλύφθnκε το 1974, έχει εντυπωσιακό διάκοσμο και εξερευνήθηκε από τον γιατρό ερευνητή και συγγραφέα Θόδωρο Σκούρα. |
|
Μέσα σ'αυτό ανακαλύφθηκε πανίδα τnς Πλειστόκαινnς περιόδου όταν ζούσε ο άνθρωπος τnς Mέσnς παλαιολιθικής περιόδου, που ήταν Kυνnγός αγρίων προϊστορικών ζώων .Βρέθηκαν οστά πολλών ζώων μεταξύ των οποίων κι ένα απολιθωμένο μηριαίο οστό, που ανήκει στον Ημιόρθιο Ελλαδοπίθηκο, ο οποίος έζησε πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια. Στις κοιλότητες των βράχων ανακαλύφθηκαν εστίες φωτιάς των σπηλαιανθρώπων κι ακόμη είδη λατρευτικής φύσης (αγγεία και πήλινα ειδώλια), που μαρτυρούν, πως το σπήλαιο της Σκοτεινής υπήρξε για κάποιο διάστημα τόπος λατρείας και ταφής των νεκρών. Στις ανασκαφές του 1986 ήλθαν στο φως πλήθος από ευρήματα της περιόδου 5300-3400 π.Χ. και δύο ανθρώπινοι σκελετοί της νεολιθικής περιόδου. Εντύπωση προκαλούν ένα σπάνιο αποτύπωμα υφάσματος ή κεντήματος πάνω σε όστρακο, καθώς και διάφορα αποτυπώματα πλέγματος καλαθιού στη βάση μεγάλων άβαφων αγγείων, πέραν όμως των ευρημάτων της Σκοτεινής έχουμε ευρήματα και στην ευρύτερη περιοχή του χωριού. 'Εχουν ανακαλυφθεί τάφοι κεραμοσκεπείς και κιβωτιόσχημοι, όστρακα μυκηναϊκά, γεωμετρικά, κλασικά και ρωμαϊκά, ένας στρογγυλός μυλόλιθος από γρανιτόλιθο κ.α. Πολλά από αυτά τα ευρήματα μπορεί να θαυμάσει κανείς σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Χαλκίδας. Στα Θαρρούνια σε ύψωμα βορειοανατολικά του χωριού σώζονται τα ερείπια του Κουτρουλού ή Κουτρουλόπυργου ενός ακόμη πύργου της Ενετοκρατίας, ενώ ακριβώς απέναντι από το λόφο, που βρίσκεται το Σπήλαιο της Σκοτεινής στην κορυφή ενός άλλου λόφου, στη θέση Κρεμαστός, βρίσκονται τα ερείπια Οχυρού της μεσαιωνικής περιόδου και ανάμεσά τους ένα μικρό εκκλησάκι, που σήμερα το φροντίζουν οι βοσκοί της περιοχής
Στοιχεία από www.eviainfo.gr
Στοιχεία από www.eviainfo.gr
|
Αμάρυνθος
Η Αμάρυνθος είναι μια γραφική θαλασσινή πολιτεία του Νότιου Ευβοϊκού με μεγάλη τουριστική ανάπτυξη. Βρίσκεται νοτιοανατολικά της Εύβοιας μεταξύ Ερέτριας και Αλιβερίου, σε απόσταση μόλις 30 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα του Νομού. Η Αμάρυνθος είναι κτισμένη στον κάμπο που δημιουργείται ανάμεσα στα βουνά Όλυμπο και Κοτύλαιο. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της αποτελούν η μεγάλη προκυμαία, που εκτείνεται στο κέντρο της πόλης και ο λόφος Παλαιοχώρας. Στην κορυφή του οι σταυρεπίστεγες μονόκλιτες βυζαντινές εκκλησίες, Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και Κοίμηση της Θεοτόκου. Δίπλα τους οικισμούς νεολιθικής περιόδου (2.500 π.Χ.) με πλήθος ευρημάτων που φυλάσσονται στο Μουσείο Ερέτριας |
Μπορεί να επισκεφθεί το γραφικό χωριό Ανω Βάθεια και να ανεβεί στο Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, με σπάνιες τοιχογραφίες του 12 ιαώνα, βιβλιοθήκη και ξενώνα και να θαυμάσει από την κορυφή σχεδόν του Κοτύλαιου το πανόραμα του Νότιου Ευβοϊκού. Η Αμάρυνθος ονομάζεται και Βάθεια, πιθανόν λόγω της μορφολογίας του εδάφους, ή και Κάτω Βάθεια σε αντιδιαστολή με την Ανω Βάθεια.
Κάλαμος Η παραλία του Καλάμου απέχει περίπου 25 χλμ από το Παρθένι και βρίσκεται από την πλευρά του Αιγαίου Πελάγους. Είναι μια όμορφη παραλία στην οποία υπάρχουν μικρά ξενοδοχεία, ταβέρνες και μπαρ. Παρακείμενη παραλία χρησιμοποιείται από τους επισκέπτες για ελεύθερο camping. |
|
|
Δύστος - Υδροβιότοπος
Η Λίμνη του Δύστου βρίσκεται 7 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά από το Αλιβέρι και αποτελεί έναν από τους προστατευόμενους υγρότοπους της Ελλάδας. Η πλούσια πανίδα της αριθμεί περισσότερα από 70 διαφορετικά είδη πτηνών, μεταξύ των οποίων πάπιες, χήνες, νερόκοτες, ερωδιοί (6 από τα επτά είδη ερωδιών που συναντώνται στην Ελλάδα) κλπ, τα περισσότερα από τα οποία χρησιμοποιούν την περιοχή ως σταθμό, στο αποδημητικό τους ταξίδι προς την Αφρική. Στη νότια όχθη βρίσκονται τα ερείπια της σημαντικής αρχαίας ομώνυμης πόλης, αλλά το μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον συνίσταται στην αποξήρανσή της, ένα ιδιαιτέρως απαιτητικό έργο, όπως περιγράφεται από τη σχετική σύμβαση η οποία διασώζεται μέχρι σήμερα. Το έργο ανατέθηκε από τους Ερετριείς στο μηχανικό Χαιρεφάνη περί το 330 π.Χ. Στη σύμβαση περιγράφονται λεπτομερώς οι τεχνικές προδιαγραφές, ο χρόνος παράδοσης, η φορολογική ατέλεια στην εισαγωγή των υλικών και οι ποινικές ρήτρες. |
Σέττα
Ο επισκέπτης της Σέτας έχει τη δυνατότητα να απολαύσει ένα αλπικό τοπίο στην καρδιά της Εύβοιας. Εκεί βρίσκεται το θέατρο Σέττας το οποίο έχει χτιστεί ανάμεσα στα έλατα και είναι λαξεμένο σε πέτρα, κατά τα αρχαϊκά πρότυπα. Το θέατρο αποτελεί δημιούργημα του ηθοποιού Νίκου Παπακωνσταντίνου και των μαθητών του. Λειτουργεί κατά τη θερινή περίοδο, στα πλαίσια πολιτιστικών εκδηλώσεων, από το θίασο 'Κασταλλία' και άλλων θιάσων.Η Σέτα Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 760 μ. στις νοτιοανατολικές πλαγιές της Δίρφης. ανάμεσα σε ένα αλπικό περιβάλλον κατάφυτο από έλατα. καστανιές και πλατάνια. Υπάρχει ασφαλτοστρωμένος δρόμος. που οδηγεί στο χωριό των 250 περίπου κατοίκων. Η Άνω Σέττα αποτελεί το επίκεντρο των δύο μικρών οικισμών που έχουν δημιουργηθεί στην περιοχή (Άνω και Κάτω Σέττα). είναι ένα μικρό γραφικό χωριουδάκι φιλόξενο στον επισκέπτη του. Οι δυο οικισμοί δημιουργήθηκαν αρχικά από κτηνοτρόφους γύρω στο 16ο αιώνα. ενώ ο πληθυσμός αυξήθηκε αισθητά την τελευταία περίοδο της οθωμανικής κατοχής. από κατοίκους των πεδινών περιοχών της Εύβοιας και Ελληνικούς πληθυσμούς της Ηπείρου. |
|
Διασώζεται ακόμη στην περιοχή ο χαρακτηριστικός τύπος του δίπατου Ηπειρώτικου σπιτιού με τον πρώτο όροφο χωρίς παράθυρα.
Ο κεντρικός ναός του χωριού Άνω Σέττα είναι αφιερωμένος στην Αγία Παρασκευή. Πρόκειται για ένα απλό ναό κατασκευασμένο από πελεκητούς λίθους. με δίρριχτη κεραμοσκεπή στέγη. Το υπέροχο ξυλόγλυπτο τέμπλο της εκκλησίας. με το εξαιρετικής τέχνης βημόθυρο. έχει κατασκευαστεί γύρω στο 1880 από Ηπειρώτη ξυλογλύπτη. Λίγο πιο έξω από το χωριό βρίσκεται το υπαίθριο θέατρο. που έκτισε στις αρχές της δεκαετίας του 80 ο ηθοποιός Νίκος Παπακωνσταντίνου. Στο χώρο αυτό, κάτω από τα έλατα, γίνεται η παρουσίαση αξιόλογων παραστάσεων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ανάμεσα στην Άνω Σέττα και τη Κάτω Σέττα υπάρχει ένας μικρός ασφαλτοστρωμένος δρόμος που οδηγεί σε ένα υψίπεδο, 890 μ.. σε ένα μαγευτικό χώρο. Πλατάνια. γάργαρα νερά. αγριομηλιές και αγριοαχλαδιές συνθέτουν το τοπίο. Εδώ βρίσκεται το ιστορικό εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας ή Εννιάμερα της Θεοτόκου. πιο γνωστό με το επίθετο Αμμουδιώτισα. Πρόκειται για ένα εκκλησάκι των αρχών του 19ου αιώνα. Αξίζει ένας περίπατος ανάμεσα στα έλατα και τα πλατάνια από τα οποία είναι κατάφυτη η περιοχή. Για τους καλοφαγάδες τα μικρά ταβερνάκια στην Άνω Σέττα προσφέρουν λιχουδιές. όπως λουκάνικα ή κόκκορα κρασάτο που συνοδεύεται από το ελαφρύ κρασί ντόπιας παραγωγής.
Στοιχεία από www.eviainfo.gr
Ο κεντρικός ναός του χωριού Άνω Σέττα είναι αφιερωμένος στην Αγία Παρασκευή. Πρόκειται για ένα απλό ναό κατασκευασμένο από πελεκητούς λίθους. με δίρριχτη κεραμοσκεπή στέγη. Το υπέροχο ξυλόγλυπτο τέμπλο της εκκλησίας. με το εξαιρετικής τέχνης βημόθυρο. έχει κατασκευαστεί γύρω στο 1880 από Ηπειρώτη ξυλογλύπτη. Λίγο πιο έξω από το χωριό βρίσκεται το υπαίθριο θέατρο. που έκτισε στις αρχές της δεκαετίας του 80 ο ηθοποιός Νίκος Παπακωνσταντίνου. Στο χώρο αυτό, κάτω από τα έλατα, γίνεται η παρουσίαση αξιόλογων παραστάσεων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ανάμεσα στην Άνω Σέττα και τη Κάτω Σέττα υπάρχει ένας μικρός ασφαλτοστρωμένος δρόμος που οδηγεί σε ένα υψίπεδο, 890 μ.. σε ένα μαγευτικό χώρο. Πλατάνια. γάργαρα νερά. αγριομηλιές και αγριοαχλαδιές συνθέτουν το τοπίο. Εδώ βρίσκεται το ιστορικό εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας ή Εννιάμερα της Θεοτόκου. πιο γνωστό με το επίθετο Αμμουδιώτισα. Πρόκειται για ένα εκκλησάκι των αρχών του 19ου αιώνα. Αξίζει ένας περίπατος ανάμεσα στα έλατα και τα πλατάνια από τα οποία είναι κατάφυτη η περιοχή. Για τους καλοφαγάδες τα μικρά ταβερνάκια στην Άνω Σέττα προσφέρουν λιχουδιές. όπως λουκάνικα ή κόκκορα κρασάτο που συνοδεύεται από το ελαφρύ κρασί ντόπιας παραγωγής.
Στοιχεία από www.eviainfo.gr
Γυμνό
Το Γυμνό ή Γυμνού είναι ένα γραφικό χωριό στο μέσον της μεγάλης πεδιάδας, που βορειοδυτικά κλείνεται από τον Ευβοϊκό 'Ολυμπο και βορειοδυτικά από το Κοτύλαιο ενώ n νότια και n νοτιοδυτική πλευρά είναι ανοικτή προς τον κάμπο που βρέχεται από τον Ευβοϊκό. Ο οικισμός είναι κτισμένος 4,5 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Αμαρύνθου, σε υψόμετρο 140 μ. και έχει σήμερα περισσότερους από 2.000 κατοίκους. Η ετυμολογία του τοπωνυμίου Γυμνό, σύμφωνα με ορισμένους, συνδέεται με το στρατιωτικό σώμα των Γυμνών n Γυμνιτών n Ψιλών που εγκατέστησαν εκεί οι Αθπναίοι το 442 π.χ. Κατ' άλλους πρόκειται για τοπωνύμιο που χαρακτηρίζει το γυμνό τοπίο της περιοχής. Η κατοίκηση του χώρου αρχίζει κατά τπν πρώιμη νεολιθική περίοδο, όπως αποδεικνύουν τα ευρήματα στο σπήλαιο της Δρακοσπηλιάς, που βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό. 'Ενας μικρός οικισμός της τελικής νεολιθικής περιόδου εντοπίστηκε στο ύψωμα του Προφήτη Ηλία δυτικά του σημερινού οικισμού, ενώ στην ίδια θέση, βρίσκονται τα λείψανα ενός οικισμού της κλασικής περιόδου. Αν και τα αρχαιολογικά ευρήματα είναι πολλά στην περιοχή οι μελετητές δεν την έχουν ακόμη ταυτίσει με κάποιο αρχαίο γνωστό τοπωνύμιο. Πολλά είναι τα μνημεία της βυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου στην ευρύτερη περιοχή, κυρίως μικρά εκκλησάκια. Ο ναός του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται βόρεια του χωριού σε ελαιώνα και υψόμετρο 170 μ. Χρονολογείται στο 13o αιώνα. Οι μελετητές εικάζουν ότι ανεγέρθηκε στα θεμέλια αρχαίου ναού. Δυστυχώς αυθαίρετες παρεμβάσεις έχουν καταστρέψει τπν αρχική του μορφή. Ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής n Αγιά βρίσκεται αριστερά του δρόμου από Γυμνό προς Σέτα σε υψόμετρο 430 μ. πάνω από μια ρεματιά με υπέροχο τοπίο. πρόκειται για σταυρεπίστεγη βυζαντινή εκκλησία που το 1895 μετατράπηκε σε μονόκλιτο ξυλόστεγο. Στη θέση παλιοχώρι είναι ορατά τα ερείπια ενός μεσαιωνικού οικισμού, ενώ σε λόφο, μέσα στο χωριό, δίπλα στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ορθώνεται ένας πύργος της περιόδου της Φραγκοκρατίας, που αποτελούσε μέρος της αλυσιδωτής οχύρωσης της Εύβοιας. Στο νεκροταφείο του χωριού βρίσκονται συγκεντρωμένα πολλά αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη, που προέρχονται από εκσκαφές σε άγνωστη θέση. Γύρω στις αρχές του 19oυ αιώνα το Γυμνό ήταν ακατοίκητο, ενώ n εποίκησή του πραγματοποιήθηκε, με γρήγορους ρυθμούς, από τα μέσα του ίδιου αιώνα.
Σήμερα το Γυμνό είναι μια γραφική κωμόπολη, που προσφέρει στον επισκέπτη τις ανέσεις της σύγχρονης εποχής. Η περιοχή είναι φημισμένη σε όλη την Εύβοια για τις ταβέρνες της και για το καλής ποιότητας ντόπιο κρασί. Αξίζει μια επίσκεψη στο χωριό το Δεκαπενταύγουστο, όπου γιορτάζεται n προστάτιδα του Γυμνού Παναγία και διεξάγεται διήμερο πανηγύρι που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής.
Στοιχεία από www.eviainfo.gr
Κύμη
Η Κύμη βρίσκεται στο μέσο των ανατολικών ακτών της Εύβοιας σε απόσταση 90 περίπου χιλιομέτρων από τη Χαλκίδα. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά μέσα σε ένα κατάφυτο περιβάλλον, διακόσια μέτρα ψηλότερα της θάλασσας. Έτσι προσφέρει μαγευτική θέα στο πέλαγος και γι' αυτό πολλοί τη χαρακτηρίζουν "μπαλκόνι του Αιγαίου". Η Κύμη είναι μια πόλη με σύγχρονους ρυθμούς αλλά παραδοσιακό περιβάλλον. Αποτελεί τον τόπο καταγωγής του παγκόσμιας φήμης Δρος Γεωργίου Παπανικολάου, ο οποίος όντας Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Cornel της Νέας Υόρκης, ανακάλυψε το Τεστ-Παπ το οποίο αποτελεί το πλέον αποτελεσματικό διαγνωστικό μέσο για τη διάγνωση καρκίνου του τραχήλου μητρας. Η Κύμη διαθέτει ειδική αίθουσα στην οποία βρίσκονται ενθυμήματα του Γεωργίου Παπανικολάου.Το επίνειό της, η Παραλία Κύμης, βρίσκεται σε μικρή απόσταση και διαθέτει οργανωμένο λιμάνι από το οποίο αναχωρούν τα πλοία που ταξιδεύουν για Σκύρο. Με αφετηρία την Κύμη μπορεί να γνωρίσει κανείς το μεγαλύτερο μέρος του ανατολικού τμήματος της Κεντρικής Εύβοιας. Όλη η περιοχή είναι διάσπαρτη από μεγαλύτερα ή μικρότερα χωριά, τη φυσική ομορφιά των οποίων συμπληρώνουν παραδοσιακές αρχιτεκτονικές κατασκευές με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα τοιχοδομία.
Αξίζει να προσέξει κανείς το Αυλωνάρι, μια γραφική κωμόπολη, χτισμένη αμφιθεατρικά πάνω σε λόφο με κορωνίδα ένα μεσαιωνικό πύργο.
Αξίζει κανείς να επισκεφθεί τις γραφικές κωμοπόλεις Μονόδρυ, Βρύση, Κονίστρες, Οξύλιθο και Οχτωνιά ή να ανηφορίσει για τα Μανίκια, ένα ορεινό χωριό που βρίσκεται στη σκιά άγριων και απόκρημνων βράχων.
Αν προτιμήσει παραλίες μπορεί να επιλέξει ανάμεσα στο Σουτσίνι, την Πλατάνα, το Στόμιο και την παραλία Οξυλίθου, η οποία είναι μια ατελείωτη αμμουδιά όπου εκβάλει ο ποταμός Μακινιάτης.
Η τοποθεσία Χωνευτικό, βόρεια της πόλης όπου υπάρχει πηγή με πόσιμο νερό, είναι ένας επιπλέον τόπος που συνηθίζουν να επισκέπτονται όσοι φτάνουν στην Κύμη. Σε απόσταση 6 χλμ. υπάρχει το μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, το οποίο βρίσκεται σε καταπράσινο τοπίο με μοναδική θέα στο Αιγαίο. Στο χωριό Οξύλιθος βρίσκονται οι βυζαντινές εκκλησίες του Αγίου Νικολάου, της Αγίας Αννας και της Κοίμησης της Θεοτόκου και οι τρεις σταυρεπίγαστες 13ου-14ου αιώνα.
Η Κύμη βρίσκεται στο μέσο των ανατολικών ακτών της Εύβοιας σε απόσταση 90 περίπου χιλιομέτρων από τη Χαλκίδα. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά μέσα σε ένα κατάφυτο περιβάλλον, διακόσια μέτρα ψηλότερα της θάλασσας. Έτσι προσφέρει μαγευτική θέα στο πέλαγος και γι' αυτό πολλοί τη χαρακτηρίζουν "μπαλκόνι του Αιγαίου". Η Κύμη είναι μια πόλη με σύγχρονους ρυθμούς αλλά παραδοσιακό περιβάλλον. Αποτελεί τον τόπο καταγωγής του παγκόσμιας φήμης Δρος Γεωργίου Παπανικολάου, ο οποίος όντας Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Cornel της Νέας Υόρκης, ανακάλυψε το Τεστ-Παπ το οποίο αποτελεί το πλέον αποτελεσματικό διαγνωστικό μέσο για τη διάγνωση καρκίνου του τραχήλου μητρας. Η Κύμη διαθέτει ειδική αίθουσα στην οποία βρίσκονται ενθυμήματα του Γεωργίου Παπανικολάου.Το επίνειό της, η Παραλία Κύμης, βρίσκεται σε μικρή απόσταση και διαθέτει οργανωμένο λιμάνι από το οποίο αναχωρούν τα πλοία που ταξιδεύουν για Σκύρο. Με αφετηρία την Κύμη μπορεί να γνωρίσει κανείς το μεγαλύτερο μέρος του ανατολικού τμήματος της Κεντρικής Εύβοιας. Όλη η περιοχή είναι διάσπαρτη από μεγαλύτερα ή μικρότερα χωριά, τη φυσική ομορφιά των οποίων συμπληρώνουν παραδοσιακές αρχιτεκτονικές κατασκευές με ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα τοιχοδομία.
Αξίζει να προσέξει κανείς το Αυλωνάρι, μια γραφική κωμόπολη, χτισμένη αμφιθεατρικά πάνω σε λόφο με κορωνίδα ένα μεσαιωνικό πύργο.
Αξίζει κανείς να επισκεφθεί τις γραφικές κωμοπόλεις Μονόδρυ, Βρύση, Κονίστρες, Οξύλιθο και Οχτωνιά ή να ανηφορίσει για τα Μανίκια, ένα ορεινό χωριό που βρίσκεται στη σκιά άγριων και απόκρημνων βράχων.
Αν προτιμήσει παραλίες μπορεί να επιλέξει ανάμεσα στο Σουτσίνι, την Πλατάνα, το Στόμιο και την παραλία Οξυλίθου, η οποία είναι μια ατελείωτη αμμουδιά όπου εκβάλει ο ποταμός Μακινιάτης.
Η τοποθεσία Χωνευτικό, βόρεια της πόλης όπου υπάρχει πηγή με πόσιμο νερό, είναι ένας επιπλέον τόπος που συνηθίζουν να επισκέπτονται όσοι φτάνουν στην Κύμη. Σε απόσταση 6 χλμ. υπάρχει το μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, το οποίο βρίσκεται σε καταπράσινο τοπίο με μοναδική θέα στο Αιγαίο. Στο χωριό Οξύλιθος βρίσκονται οι βυζαντινές εκκλησίες του Αγίου Νικολάου, της Αγίας Αννας και της Κοίμησης της Θεοτόκου και οι τρεις σταυρεπίγαστες 13ου-14ου αιώνα.